Türkiye’nin yakın siyasi tarihine damga vuran ve “postmodern darbe” olarak isimlendirilen 28 Şubat sürecinde, başörtülü olduğu için öğretmenlikten ihraç edilen Derya Demirer, inancı gereği dik durmanın gururunu yaşıyor.
Yaşadıklarını hafızasında berbat bir anı olarak saklayan Kılıçarslan İlkokulu sınıf öğretmeni 49 yaşındaki Demirer, hayalindeki mesleğinden ihraç edilmesine giden süreci ve o periyotta şahit olduklarını AA muhabirine anlattı.
İki çocuk annesi Demirer, 2000’de Şanlıurfa’ya birinci atamasının yapıldığını, öğrencilerine kavuşmanın sevinciyle mesleğe başladığını söyledi.
Fakültede okuduğu periyotta başörtüsü sorunu yaşamadığını anlatan Demirer, şöyle konuştu:
“Başörtüsüyle derslere girdiğimiz için soruşturmalar açıldı. Sonucunda da bizleri meslekten ihraç ettiler. Bizler için çok sıkıntı günlerdi. Yıllarca hayalini kurduğumuz öğretmenlik mesleğini yapabilmek için okumuştuk. Ailelerimiz bizlere çok emek harcamıştı. Öğretmen olarak başladığımız vazifemizde, bir müddet sonra onların gözünde ve kağıt üzerinde hiçbir şey olduk. Bizim için büyük bir hüsrandı. Ailelerimiz bile yıkılmıştı karardan. Beni en çok ailemin kederi yıktı. Babam kalp krizi geçirdi, ameliyat oldu. Bizler inancımız gereği dik durduk lakin hiçbir şey yapamadık.”
– “6 yıl kadar misyona dönemedim”
Demirer, o devirde kimsenin ağzını bıçak açmadığını, çok büyük baskılar yaşadıklarını aktardı.
Baskıların 6 ay devam ettiğini, çok çaba vermesine karşın başarılı olamadığını vurgulayan Demirer, “Önce soruşturma, sonra ikaz, akabinde kınama ve maaş kesim cezası, en son olarak da sürgüne gönderildik. Yetmedi onlara ve mesleğimizden uzaklaştırıldık. 6 yıl kadar misyona dönemedim. Akabinde 2006’da dilekçe vererek mesleğime döndüm. Memnunum ve gururluyum. Hala hatırladıkça o günleri yaşıyormuş üzere oluyorum.” diye konuştu.
Demirer, şu an başörtüsüyle sınıfta vazifesini başarılı halde yürüttüğünü, vatana, millete ve bayrağa güzel evlatlar yetiştirmek için gayret gösterdiklerini söz etti.
– “Tekrar dönebilecek miyim hayalini kuruyordum”
Demirer, öğretmenlik mesleğinin çok kutsal olduğunu belirterek, hislerini şöyle lisana getirdi:
“Tekrar dünyaya gelsem yeniden öğretmen olurdum. Çocukları çok seviyorum. Dünyanın en pakları onlar. Allah bir daha beni onlardan ayırmasın. Çok sıkıntı bir süreçti, sonuçları karşısında üzüldük. Altı yıl boyuncu her okulun önünden geçtiğimde burukluk yaşıyordum. Daima tekrar dönebilecek miyim hayalini kuruyordum. Öğretmen arkadaşlarımız çalışırken bizler evlerimizdeydik. Çok sıkıntı yıllardı. ‘Her şeyde bir hayır vardır.’ düsturuyla hareket ederek hayatımızı yaşadık. Bir anneydim evladımı güzel formda bu topluma yetiştirmem gerekiyordu. Onun için çabaladım.”
Dilekçe verip tekrar vazifesine başladığına çok sevindiğine değinen Demirer, sınıfa tekrar öğretmen olarak girmenin sözlerle anlatılamayacağını kaydetti.